Είσαι στεριά και είμαι κύμα
φεύγω γυρίζω αλλάζω σχήμα
δε σταματώ κι όλο πηγαίνω
σε ψάχνω μάτια μου
σαν θησαυρό κρυμμένο
Και ταξιδεύω στ’ ανοιχτά με τον αέρα
φεύγει ο ήλιος δυτικά άλλη μια μερά
και στης αγάπης τα νερά γυρεύω εσένα
Ακρογιαλιές σαν το χρυσάφι
στο πέρασμά του ο ήλιος βάφει
του φεγγαριού το δρόμο παίρνω
σε ψάχνω μάτια μου
σαν θησαυρό κρυμμένο
Και ταξιδεύω στ’ ανοιχτά με τον αέρα
φεύγει ο ήλιος δυτικά άλλη μια μερά
και στης αγάπης τα νερά γυρεύω εσένα
