Από την ώρα που σε είδα τα’χω χάσει
είναι η μορφή σου ζωγραφιά
μεσ’την καρδούλα μου φωτιά έχεις ανάψει
καίει για σένα μοναχά σιγά σιγά
Δε γνωρίζω ούτε τ’όνομά σου έρωτά μου
μα με ματιά σου έχεις κλέψει την καρδιά μου
Δε γνωρίζω ούτε τ’όνομά σου μα πεθαίνω
απ’την ώρα εκείνη που σε είδα πώς σε θέλω
Της μοναξιά μου με χαράζει το μαχαίρι
το χέρι σου που δεν κρατώ
πού βασιλεύει το κορμί σου ποιος να ξέρει
άραγε αισθάνεσαι κι εσύ όπως εγώ
Δε γνωρίζω ούτε τ’όνομά σου έρωτά μου
μα με ματιά σου έχεις κλέψει την καρδιά μου
Δε γνωρίζω ούτε τ’όνομά σου μα πεθαίνω
απ’την ώρα εκείνη που σε είδα πώς σε θέλω
