Όσα έζησα κοντά σου
Κι όλα τα ενθύμιά σου
Σου τ’ αφήνω χάρισμά σου
Κι είμαι όπως και παλιά
Με αυτούς που μ’ αγαπάνε
Στην ψυχή μου που μιλάνε
Και δεν ξέρουν να κερνάνε
Του Ιούδα τα φιλιά
Ευτυχώς που δεν θυμάμαι
Κι ήσυχος ξανά κοιμάμαι
Ευτυχώς που ήσουν τρέλα
Από εκείνες που περνάνε
Ευτυχώς που δεν θυμάμαι
Κι ήσυχος ξανά κοιμάμαι
Κι όσα πέρασα κοντά σου
Θα τα σβήσω όπου να’ ναι
Δεν μπορώ να έχω πλάι
Κάποια που δε μ’ αγαπάει
Που τα πάντα τα μετράει
Όπως τα μετράς εσύ
Μα τα ξεπερνάω όλα
Κι έχω ηρεμήσει τώρα
Και της πίκρας σου τα δώρα
Έχουν εξαφανιστεί
Ευτυχώς που δεν θυμάμαι
Κι ήσυχος ξανά κοιμάμαι
Ευτυχώς που ήσουν τρέλα
Από εκείνες που περνάνε
Ευτυχώς που δεν θυμάμαι
Κι ήσυχος ξανά κοιμάμαι
Κι όσα πέρασα κοντά σου
Θα τα σβήσω όπου να’ ναι
