Όνειρο θα ήταν και πάει
κι όμως το κρατώ μέσα στην καρδιά
άρωμα που χρόνια κρατάει
από τότε που ήμασταν παιδιά
Χέρια άγουρα, τρυφερά
που με χάιδεψαν μια φορά
και στον άνεμο μια φωνή μακρινή
Σαν ισόβιο μυστικό
σαν σκιά σαν αερικό
και στον άνεμο μια φωνή μακρινή
Όνειρο θα ήταν και πάλι
τόσο μακρινό κι όμως ζωντανό
Χέρια άγουρα, τρυφερά
που με χάιδεψαν μια φορά
και στον άνεμο μια φωνή μακρινή
Σαν ισόβιο μυστικό
σαν σκιά σαν αερικό
και στον άνεμο μια φωνή μακρινή
