Έρωτα, δεν ξέρεις ν’ αγαπάς
εγώ πονώ κι εσύ δε με πονάς.
Πάνω που σε νόμιζα εχθρό
απ’ το βυθό με στέλνεις στον αφρό.
Έλα, πάρε με στην αγκαλιά
και μη μου τάξεις άστρα και πουλιά
δώσε μου ένα κορμί γυμνό
και ας με πάει ίσια στο γκρεμό.
Έλα, πάρε με στην αγκαλιά
και μη μου τάξεις άστρα και χρυσά πουλιά
δώσε μου ένα κορμί ζεστό
για να πεθάνω και να ξαναγεννηθώ.
Έρωτα, μια χάρη να χαρείς
για μια φορά αγάπη να ντυθείς
σαν παιδί να παραμυθιαστώ
και στην ποδιά της ν’ αποκοιμηθώ.
