Κλάψτε ουρανοί κι αστέρια
κι ορφανά πουλιά της ερημιάς
χίλια χέρια με μαχαίρια
την καρδιά ξεσκίζουν της καρδιάς
Πόνε γίνε μαξιλάρι να κοιμηθώ
να `ρθει η νύχτα να με πάρει
και να μην ξημερωθώ
Φωτιά θ’ ανάψω να σε κάψω ουρανέ
στάχτη να γίνεις μες στα στήθια μου καημέ
φλόγα και φωτιά σωρό να κάψω τα φιλιά
να φουντώσει τ’ όνομά σου και να καεί
κάθε αχνάρι απ’ τη σκιά σου και να μην ξαναβρεθεί
