Μάκης Καλαΐτζής:
Συγγνώμη φίλε, κατάλαβέ με,
που σου την έκλεψα συγχώρεσέ με.
Σοφία Βορινού:
Δε φταίω εγώ σε κάτι ωραίο,
που ’ρθε το τέλος ήταν μοιραίο.
Καρράς:
Αγαπηθείτε κι άστε με εμένα,
εγώ θα σβήσω στα περασμένα.
Συγγνώμη φίλε, κατάλαβέ με,
που σου την έκλεψα συγχώρεσέ με.
Σοφία Βορινού:
Δε φταίω εγώ σε κάτι ωραίο,
που ’ρθε το τέλος ήταν μοιραίο.
Καρράς:
Αγαπηθείτε κι άστε με εμένα,
εγώ θα σβήσω στα περασμένα.
Ρεφρέν (μαζί):
Ξεψύχησε μια αγάπη, γεννήθηκε μια άλλη,
μα κάποιος κλαίει κάπου μονάχος.
Δεν κλαίει της γυναίκας την ψεύτικη αγάπη,
του άνδρα τη φιλία δυστυχώς.
Ξεψύχησε μια αγάπη, γεννήθηκε μια άλλη,
μα κάποιος κλαίει κάπου μονάχος.
Δεν κλαίει της γυναίκας την ψεύτικη αγάπη,
του άνδρα τη φιλία δυστυχώς.
Μάκης Καλαΐτζής:
Συγγνώμη φίλε, για ένα πάθος,
που τη φιλία μας έκανα λάθος.
Σοφία Βορινού:
Δε φταίω εγώ σε κάτι ωραίο,
που ’ρθε το τέλος ήταν μοιραίο.
Καρράς:
Εντάξει φίλε, μα πες μου μόνο,
πώς σβήνουνε ανδρίκιο πόνο.
Συγγνώμη φίλε, για ένα πάθος,
που τη φιλία μας έκανα λάθος.
Σοφία Βορινού:
Δε φταίω εγώ σε κάτι ωραίο,
που ’ρθε το τέλος ήταν μοιραίο.
Καρράς:
Εντάξει φίλε, μα πες μου μόνο,
πώς σβήνουνε ανδρίκιο πόνο.
Ρεφρέν (μαζί):
Ξεψύχησε μια αγάπη, γεννήθηκε μια άλλη,
μα κάποιος κλαίει κάπου μονάχος.
Δεν κλαίει της γυναίκας την ψεύτικη αγάπη,
του άνδρα τη φιλία δυστυχώς.
Ξεψύχησε μια αγάπη, γεννήθηκε μια άλλη,
μα κάποιος κλαίει κάπου μονάχος.
Δεν κλαίει της γυναίκας την ψεύτικη αγάπη,
του άνδρα τη φιλία δυστυχώς.
