Βάδιζα σκυφτός, πάντα μοναχός
Στην ανηφοριά και στην παγωνιά
Μαύρος ουρανός κι ήσουνα το φως
Να μ’ αγαπάς και γλυκά να μου μιλάς
Κι όταν διψάς το φιλί μου να ζητάς
Στην καρδιά μου ν’ ακουμπάς
Σβήνεις συννεφιές, κλείνεις τις πληγές
Κρύβεις το κρασί μέσα στο φιλί
Και την ξαστεριά στη γλυκιά ματιά
Να μ’ αγαπάς και γλυκά να μου μιλάς
Κι όταν διψάς το φιλί μου να ζητάς
Στην καρδιά μου ν’ ακουμπάς
Να μ’ αγαπάς και γλυκά να μου μιλάς
Κι όταν διψάς το φιλί μου να ζητάς
Στην καρδιά μου ν’ ακουμπάς
